Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
kârsız — sf. Kârı olmayan, kazançsız … Çağatay Osmanlı Sözlük
vecsiz — sif. Lazımsız, gərəksiz, yararsız, karsız, yaramaz, dəyərsiz, xeyirsiz, işəgəlməz, bikara. Səndə bitər bir neçə vecsiz qoza; Ancaq o da qismət olar donquza. M. Ə. S.. Mən hərdən oturub fikirləşirəm və bu əqidəyə gəlirəm ki, bizim çoxumuzu bədbəxt … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kârsızlık — is., ğı Kârsız olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
dumansız — sif. Aydın, saf, təmiz. Dumansız göy. Dumansız hava. – Bağçasız, barsız dağlar; Dumansız, qarsız dağlar; Mən sizə arxalandım; Siz olduz karsız, dağlar! (Bayatı) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
uzaq — sif. və zərf 1. Məsafə etibarilə yaxın olmayan, çox aralı olan (yaxın ziddi). Uzaq yerlər. Uzaq məsafə. – Köhnə Azərbaycanın uzaq bir bucağında; Qoca Həsən dayının alçaq koması vardı. R. R.. Ehtiyat xala dəmir yolundan xeyli uzaq səfalı yaylaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xeyirsiz — sif. Heç kəsə xeyri, yaxşılığı toxunmayan, xeyir verməyən. Xeyirsiz adam. – Mən hərdən oturub fikirləşirəm və bu əqidəyə gəlirəm ki, bizim çoxumuzu bədbəxt edən karsız, vecsiz və xeyirsiz qohumlarımızdır. Ə. Vəl.. Hamı arsız və xeyirsiz, gücü az; … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
BÎ-KÂR — f. Kârsız, işsiz kimse. Bekâr kişi. (Bekârlık, bikârların kârıdır. İşârât … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
